PRAWO do PRAWDY. STOP TERROROWI, KŁAMSTWOM i MAFIOM Funkcjonariuszy i Osób Publicznych i Urzędników. Mam prawo do prawdy.

PRAWO do PRAWDY. STOP TERROROWI, KŁAMSTWOM i MAFIOM Funkcjonariuszy i Osób Publicznych i Urzędników. Mam prawo do prawdy.
57
Janusz Rutkowski Kandydat na Prezydenta Miasta Łodzi przedstawia Petycje - Proklamacje Organizacji MOC z dnia 13 lipca 2017 roku: „PRAWO do PRAWDY. STOP TERROROWI, KŁAMSTWOM i MAFIOM Funkcjonariuszy i Osób Publicznych i Urzędników. Mam prawo do prawdy.” I. Petycja. Terroryzm Państwowy, Terror Funkcjonariuszy i Osób Publicznych i Urzędników, jest obecnie największym zagrożeniem terrorystycznym dla obywateli w Rzeczypospolitej Polskiej. Patologicznie funkcjonujące państwo Rzeczypospolita Polska w najniższych strukturach władzy i administracji Państwa, na najniższych szczeblach państwa oraz akceptowanie tego stanu przez wyższe i centralne szczeble władzy i administracji Państwa, to obecny stan rozkładu państwa i terroryzmu państwowego, a jego podstawowe cechy to KŁAMSTWO, OSZUSTWO, FAŁSZ i HIPOKRYZJA. Patologiczny system nieskutecznego prawa i nadzoru jest źródłem bezkarności policjantów, prokuratorów, sędziów, adwokatów, urzędników i innych funkcjonariuszy publicznych, jest źródłem korporacyjnego, mafijnego systemu funkcjonowania funkcjonariuszy publicznych i urzędników tzw. służby cywilnej. Patologiczne, korporacyjne, mafijne funkcjonowanie funkcjonariuszy publicznych policjantów, prokuratorów, sędziów, urzędników i innych funkcjonariuszy publicznych w strukturach, instytucjach (m.in. Policji, Prokuraturach, Sądach, Urzędach Miast) państwa Rzeczypospolita Polska polega na dopuszczaniu się przez nich czynów wypełniających znamiona czynów nieetycznych, anty-obywatelskich, anty-państwowych, na szkodę interesu prywatnego obywatela i publicznego Państwa, zabronionych i przestępstw, poprzez m.in. np. zaniechanie, niewykonywanie obowiązków służbowych, niechluje wykonywanie, świadome mataczenie, łamanie elementarnych praw i procedur postępowania KPK, KK, KPA, obrażanie prawa, a w tym praw pokrzywdzonego, nie wykonywanie wniosków dowodowych, ignorowanie i nieodpowiadanie na pisma i wnioski, ukrywanie i fałszowanie dowodów i faktów, błędną, fałszywą kwalifikację czynów sprawców, analizę, interpretację, wykładnię, syntezę materiału dowodowego, itp. itd. To nie są odosobnione wypadki tylko, to jest stałe zjawisko, to są nagminnie stosowane praktyki właściwie w każdym wypadku. W obecnym stanie rozkładu państwa i terroryzmu państwowego, narasta problem KŁAMSTWA i fałszywych informacji w ogóle, a w szczególności KŁAMSTWA funkcjonariuszy i osób publicznych i urzędników, tzw. służby cywilnej, a zasady demokratycznego państwa prawa nie istnieją lub nie są realizowane w praktyce, nie mają szansy przetrwać w świecie „post-prawdy”. Świadome wprowadzanie obywateli, a w tym m.in. w szczególności osób pokrzywdzonych, przez funkcjonariuszy publicznych (policjantów, prokuratorów, sędziów, adwokatów, urzędników) w błąd powinno być, ale nie jest uznane za nadużycie uprawnień lub co najmniej niedopełnienie obowiązków (w rozumieniu art. 231 k.k.), a prawo karne nie stanowi skutecznej i właściwej bariery dla orzecznictwa opartego na fałszu! Pokrzywdzony nie ma skutecznego mechanizmu obrony przed KŁAMSTWEM funkcjonariuszy i osób publicznych i urzędników, takich jak np. policjantów, prokuratorów, sędziów, adwokatów, urzędników Urzędów Miast. Podmioty te w niżej wskazanych sprawach nie udzielają informacji w ogóle lub udzielający informacji podaje ją nie w zgodzie z faktami, nie w zgodzie z rzeczywistością. Informacja świadomie fałszywa powinna być więc traktowana co najmniej tak, jak nieudzielenie informacji, choć w praktyce skutki udzielenia osobie, a w tym osobie pokrzywdzonej w procesie karnym, informacji fałszywej (np. w stanowiskach, postanowieniach i ich uzasadnieniach) mogą nieść ze sobą nieporównywalnie więcej negatywnych konsekwencji dla jednostki lub społeczeństwa, niż jej nieudzielenie. Czy KŁAMSTWO może skutkować odpowiedzialnością karną w oparciu o przepis art. 231 k.k. opisujący przekroczenie uprawnień lub niedopełnienie obowiązków przez funkcjonariusza publicznego działającego w ten sposób na szkodę interesu publicznego lub prywatnego? W obecnym stanie rozkładu państwa i terroryzmu państwowego, to nie jest możliwe w praktyce. Pojęcia „fałsz”, „nieprawdziwe informacje” są usprawiedliwiane przez funkcjonariuszy publicznych jako swoboda, wolności do subiektywnych, dowolnych ocen, mimo, że rażąco sprzecznych z rzeczywistym stanem faktycznym i rażąco przekraczających grancie swobodnego orzekania. Na obecnym etapie stanu rozkładu państwa i terroryzmu państwowego, dla własnej obrony swoich interesów, tj. samoobrony, obywatelowi pozostaje konieczność stosowania w praktyce innych rozwiązań, poczynając od edukowania społeczeństwa i obywateli, rozwijanie ŚWIADOMOŚCI prawnej, politycznej, naukowej (m.in. w SZKOLE SZTUKI ŚWIADOMOŚCI Organizacji MOC), szerokie korzystanie z uprawnień do otrzymywania informacji na podstawie: - art. 61 pkt 1 Konstytucji RP stanowiącego, iż „obywatel ma prawo do uzyskania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne” oraz - obowiązku ich udzielania opisanego w ustawie z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej i zawartego w niej przepisu karnego art. 23 „Kto, wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi, nie udostępnia informacji publicznej, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.”. Jeśli bowiem Konstytucja i w/w ustawa gwarantuje obywatelom dostęp do informacji publicznych, to uprawnienie to może być zrealizowane tylko wtedy, gdy podmiot udzielający informacje podaje ją w zgodzie z rzeczywistym stanem faktyczny. Za informacje fałszywe podmiot, funkcjonariusz publiczny, urzędnik, konkretne osoba, powinna być karana służbowo i karnie oraz ponosić konsekwencje cywilno-prawne. Niestety, tak nie jest. Niestety, w/w rozwiązania nie są wystarczające na obecnym etapie stanu rozkładu państwa i terroryzmu państwowego. Wszystkie działania zmierzające do eliminowania KŁAMSTWA z życia publicznego w ogóle, a w szczególności KŁAMSTWA Funkcjonariuszy i Osób Publicznych i Urzędników, są potrzebne, ale nie wykluczają także prawnokarnych działań, gdyż właśnie prawo karne stanowić może konieczny środek ochrony przed tymi kłamstwami, które w sposób szczególnie rażący naruszają chronione dobra prawne, takie jak porządek publiczny, zasady demokratycznego państwa prawa, prawa obywatela, prawa osoby pokrzywdzonej, itd. Obecne regulacje, tak karne jak i inne, nie zapewniają takiej ochrony w sposób dostateczny, ani też nie przewidują żadnej sankcji za publiczne i świadome przekazywanie nieprawdziwych informacji, mogących wprowadzać opinię publiczną w błąd, jak również za KŁAMSTWA Funkcjonariuszy Publicznych (policjantów, prokuratorów, sędziów, adwokatów), udzielane osobie pokrzywdzonej w procesie karnym (np. w stanowiskach, postanowieniach i ich uzasadnieniach), pociągające za sobą poważne konsekwencje na szkodę interesu publicznego lub prywatnego. Celowe KŁAMSTWA, podawane w różnych formach, osób publicznych i funkcjonariuszy publicznych wyrządzają często ogromne straty zarówno w skali całego kraju, wizerunku państwa na świecie, jak i w odniesieniu do życia każdego z obywateli, a w tym osób pokrzywdzonych w procesie karnym, którzy zmuszeni są często do podejmowania decyzji w oparciu o takie wypowiedzi, stanowiska, orzeczenia, traktowane jako prawdziwe, choć w rzeczywistości są fałszywe. Dlatego obywatel, na obecnym etapie stanu rozkładu państwa i terroryzmu państwowego, zmuszany jest a priori do ciągłej walki z funkcjonariuszami publicznymi, czyli do walki z Polskim Państwem. Podstawą demokracji jest prawda, ponieważ faktyczny wybór możliwy jest tylko wtedy, gdy swoje decyzje opierać będziemy na informacjach zgodnych z faktami. W przeciwnym razie wybór staje się iluzoryczny, bo oparty na fikcji, fałszu, kłamstwie, hipokryzji. W polskim prawie karnym znane są już takie przestępstwa, których istotę stanowi „KŁAMSTWO” i „FAŁSZ”. Wskazać można na przepis art. 233 k.k. przewidujący odpowiedzialność karną za zeznanie nieprawdy lub zatajenie prawdy podczas składania zeznań, m.in. w postępowaniu karnym, ale skutek takiego przestępstwa występuje w praktyce rzadko i dotyka wąskiego kręgu osób lub w ogóle nie dotyka. Właśnie, na takim „KŁAMSTWIE” i „FAŁSZU” sprawcy przestępstwa, rzekomego świadka, oparte jest postanowienie o umorzeniu śledztwa z dnia 30 czerwca 2017 roku w sprawie sygn. akt PR 2 Ds. 2067.2016, 5D-11695/16, wydane przez prokuratorów Prokuratury Rejonowej Łódź Bałuty w Łodzi 91-308 Łódź, ul. Ciesielska 7, tj. Dariusz Krupiński, Grażyna Kasielska, Ewa Małolepsza-Kirczuk, Katarzyna Marzec, a sprawca przestępstwa, rzekomy świadek, nie ponosi odpowiedzialności karnej ani za główne przestępstwa będące przedmiotem w/w sprawy, ani za zeznanie nieprawdy i zatajenie prawdy. Wskazać można inne przepisy, ale niestety przepisu art. 234 k.k. przewidującego odpowiedzialność karną za fałszywe oskarżenie, i przepisu art. 235 k.k. przewidującego odpowiedzialność karną za to, że przez tworzenie fałszywych dowodów, podstępne zabiegi kieruje się ściganie o przestępstwo, którego osoba nie popełniła, nie można zastosować do funkcjonariuszy publicznych prokuratorów w Łodzi, bowiem takie stanowisko wyraziła Beata Nowakowska-Jasiak Prokurator Rejonowy w Poddębicach w swoim postanowieniu o umorzeniu śledztwa z dnia 29 marca 2017 r. sygn. akt PR Ds. 43.2017 w sprawie o nie dopełnienie i przekroczenie obowiązków służbowych przez funkcjonariuszy policji i prokuratorów w Łodzi, którzy działali na szkodę interesu prywatnego pokrzywdzonego Janusza Rutkowskiego, bowiem wg Beaty Nowakowskej-Jasiak Prokuratora Rejonowego w Poddębicach obowiązkiem prokuratora, w ramach jego obowiązków służbowych, jest za wszelką cenę oskarżanie niewinnej osoby, nawet jeżeli całe postępowanie przygotowawcze i akt oskarżenia są świadomie fałszywe, mataczone, niechlujne i oparte przez tworzenie fałszywych dowodów i podstępne zabiegi. Z tego wynika, że obecny stan rozkładu państwa i terroryzmu państwowego, sprowadza się w uproszczeniu do obywatelskiego przekonania, iż pozostawione same sobie najniższe struktury władzy i administracji Państwa, organy Państwa na najniższych szczeblach, działają patologicznie, z powodu braku poczucia odpowiedzialności za wykonywane obowiązki służbowe przez funkcjonariuszy publicznych, a to wynika z posiadania pewności poczucia bezkarności funkcjonariuszy publicznych, które wynika z: 1) barku prawnych narzędzi dla obywatela, a szczególnie dla osoby pokrzywdzonej, umożliwiających mu obronę przed KŁAMSTWEM Funkcjonariuszy Publicznych i Urzędników, takich jak np. policjantów, prokuratorów, sędziów, adwokatów oraz braku praktycznych możliwości odwoływania się do wyższych i centralnych szczebli władzy i administracji Państwa i żądania od nich właściwego, skutecznego nadzoru; 2) braku skutecznego nadzoru nad najniższymi organami przez centralne organy władzy i administracji Państwa oraz braku instrumentów i/lub chęci z urzędu zwalczania terroryzmu państwowego, terroru funkcjonariuszy publicznych i urzędników, np.: a) sprawę popełnienia przestępstwa przez prokuratora Prokuratury Rejonowej Łódź-Polesie Magdalenę Wojtera-Borowską w sprawie sygn. PR 2 Ds. 438.2016, przekazuje się do Prokuratury Rejonowej Łódź-Bałuty, gdzie a priori wiadomo, że koleżanka prokurator Katarzyna Kuźnicka z Bałut nie będzie oskarżała koleżanki prokurator Magdaleny Wojtera-Borowskiej z Polesia i w sprawie sygn. PR 1 Ds. 1444.2016 odmówi wszczęcia postępowania, b) sprawę popełnienia przestępstw przez policjantów i prokuratorów Prokuratury Łódź Bałuty, przy wiedzy Prokuratury Okręgowej w Łodzi, w sprawie sygn. PR 2 Ds. 2067.2016, 5D-11695/16, POV Dsn 219.2017, tj. szczebla rejonowego i okręgowego w Łodzi, przekazuje się do organu tego samego lub niższego szczebla rejonowego, tj. Prokuratury Rejonowej w Poddębicach, gdzie a priori wiadomo, że koleżanka prokurator Beata Nowakowska-Jasiak z Poddębic nie będzie oskarżała kolegów i koleżanek prokuratorów Tomasza Chyła, Dariusza Krupińskiego, Grażyny Kasielskiej, Ewy Małolepszej-Kirczuk, Katarzyny Marzec z Bałut i w sprawie sygn. PR Ds. 43.2017 wyda postanowienie o umorzeniu śledztwa, a w praktyce dochodzi do patologicznych ustaleń na szczeblu Prokuratur Okręgowych, w celu obrony interesów korporacyjnych, mafijnych, zgodnie z zasadą „Kruk krukowi oka nie wykłuje”. c) Prokurator Tomasz Chyła odpowiedzialny za rażące niedopełnienie obowiązków w prowadzeniu śledztwa sygn. PR 2 Ds. 2067.2016, 5D-11695/16, zamiast zostać wyrzucony w ogóle z pracy z Prokuratury, zostaje awansowany z Prokuratury Łódź Bałuty do pracy w Prokuraturze Okręgowej w Łodzi, a przejmujący po nim sprawę prokurator Dariusz Krupiński w ogóle nie prowadzi dalej śledztwa (które praktycznie od dnia zawiadomienia, tj. 01.12.2016 r. w ogóle nie było prowadzone, poza sekcją zwłok denatki), tylko natychmiast, w dniu 30 czerwca 2017 roku, umarza śledztwo sygn. PR 2 Ds. 2067.2016, 5D-11695/16, na podstawie KŁAMLIWYCH i FAŁSZYWYCH przesłanek. Prokuratorzy Grażyna Kasielska, Ewa Małolepsza-Kirczuk, Katarzyna Marzec z Prokuratury Łódź Bałuty, odpowiedzialni za taki patologiczny stan w dalszym ciągu pobierają wynagrodzenie na dotychczasowych stanowiskach i w dalszym ciągu kłamią i oszukują osoby pokrzywdzone bezpośrednio lub za pośrednictwem podwładnych im prokuratorów, takich jak prokurator Dariusz Krupiński, Katarzyna Kuźnicka, i inni. Tym patologicznym działaniom nadzoruje Prokuratura Okręgowa w Łodzi. To nie są odosobnione wypadki tylko, to jest stałe zjawisko, to są nagminnie stosowane praktyki właściwie w każdym wypadku. Jest „Warszawska Mafia Funkcjonariuszy Publicznych i Urzędników”. Jest „Łódzka Mafia Funkcjonariuszy Publicznych i Urzędników”. Są mafie funkcjonariuszy publicznych w innych miastach i rejonach Rzeczypospolitej Polskiej. Najwyższy czas postawić „STOP TERROROWI, KŁAMSTWOM i MAFIOM Funkcjonariuszy i Osób Publicznych i Urzędników”! tzn.: 1. Natychmiast należy żądać od centralnych organów władzy i administracji Rzeczypospolitej Polskiej natychmiastowej likwidacji Terroryzmu Państwowego, Terroru, Kłamstwa i Mafii Funkcjonariuszy i Osób Publicznych i Urzędników, poprzez likwidację wszystkich mafii, a w tym: MAFII WARSZAWSKIEJ funkcjonariuszy publicznych, MAFII ŁÓDZKIEJ funkcjonariuszy publicznych, mafii funkcjonariuszy publicznych we wszystkich miastach i rejonach Rzeczypospolitej Polskiej, poprzez natychmiastowe wyciąganie konsekwencji służbowych, karnych i cywilnych, natychmiastowe wstrzymywanie wypłaty wynagrodzeń, odwoływanie funkcjonariuszy publicznych i urzędników z zajmowanych stanowisk i funkcji, ściganie i karanie, podawanie do publicznej wiadomości, informowanie i przepraszanie na piśmie pokrzywdzonych, z urzędu przez Państwo dokonywanie zadośćuczynienia pokrzywdzonym za ich krzywdy moralne, zdrowotne i materialne. 2. Natychmiast należy żądać od centralnych organów władzy i administracji Rzeczypospolitej Polskiej natychmiastowego wykonywania obowiązku Państwa w stosunku do pokrzywdzonych obywateli, polegającego na tym, że to nie osoba pokrzywdzona powinna dochodzić swych praw, tylko jest to obowiązek Państwa, aby to Państwo z urzędu dokonywało zadośćuczynienia pokrzywdzonym za ich krzywdy moralne, zdrowotne i materialne. II. Sprawy dotyczące „Łódzkiej Mafii Funkcjonariuszy Publicznych i Urzędników”. Aktualnie, jawnie (tzn. nie jest utajniona), toczy się i jest w toku rozpoznawania przez Sąd Rejonowy dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi V Wydział Karny, sprawa sygn. akt V Kp 335/17, dot. sygn. akt PR Ds. 43.2017 Prokuratury Rejonowej w Poddębicach, reprezentowanej przez Prokuratora Rejonowego w Poddębicach Beatę Nowakowską-Jasiak, w sprawie o nie dopełnienie i przekroczenie obowiązków służbowych przez funkcjonariuszy policji i prokuratorów w Łodzi, tj. przestępstwo z art. 231 §1 k.k. oraz innych przestępstw z innych przepisów prawa karnego, którzy działali na szkodę interesu prywatnego pokrzywdzonego Janusza Rutkowskiego, w której Pokrzywdzonym i Skarżącym jest Janusz Rutkowski, reprezentowany przez pełnomocnika procesowego z urzędu adw. Annę Marcinkowską. Sprawa sygn. akt V Kp 335/17 (dot. sygn. akt PR Ds. 43.2017) ma bezpośredni związek z obecnym stanem rozkładu państwa, terroryzmem państwowym, terrorem funkcjonariuszy publicznych i urzędników. Przedmiotowa sprawa sprowadza się w uproszczeniu do obywatelskiego przekonania, iż pozostawione same sobie najniższe struktury władzy i administracji Państwa, organy Państwa na najniższych szczeblach, działają patologicznie, z powodu braku poczucia odpowiedzialności za wykonywane obowiązki służbowe przez funkcjonariuszy publicznych, a to wynika z posiadania pewności poczucia bezkarności funkcjonariuszy publicznych, co zostało wyżej opisane w I punkcie. Dlatego obywatel, tj. Janusz Rutkowski, na obecnym etapie stanu rozkładu państwa i terroryzmu państwowego, zmuszany jest do walki z funkcjonariuszami publicznymi, czyli do walki z Polskim Państwem, o elementarne, podstawowe, konstytucyjne prawa człowieka, obywatela, pokrzywdzonego. Sprawa sygn. akt V Kp 335/17 (dot. sygn. akt PR Ds. 43.2017) obejmuje 3 (trzy) grupy osobnych, niezależnych tematycznie spraw, ale wszystkie dotyczą patologicznego działania funkcjonariuszy policji i prokuratorów w Łodzi, powiązanych z innymi sprawcami, czyli sprawa sygn. akt V Kp 335/17 (dot. sygn. akt PR Ds. 43.2017) toczy się przeciwko tzw. „Łódzkiej Mafii Funkcjonariuszy Publicznych i Urzędników”. Sprawa sygn. akt V Kp 335/17 (dot. sygn. PR Ds. 43.2017) obejmuje 3 (trzy) grupy przedmiotowe, tj.: 1. Pierwsza grupa przedmiotowa dotyczy uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstw dot. śledztwa sygn. akt policyjnych 5D-11695/16 V Komisariatu Policji Komendy Miejskiej Policji w Łodzi, sygn. akt prokuratorskich PR2Ds.2067.2016. Prokuratury Rejonowej Łódź Bałuty, sygn. akt POV Dsn 219.2017 Prokuratury Okręgowej w Łodzi, przez: policjantów V Komisariatu Policji Komendy Miejskiej Policji w Łodzi, 91-805 Łódź, ul. Organizacji WiN 60, m.in. przez: 1) Łukasz STASIAK Dzielnicowy II Rewiru Dzielnicowych, V Komisariat Policji Komendy Miejskiej Policji w Łodzi, 2) Marek KUBICKI Kierownik II Rewiru Dzielnicowych, V Komisariat Policji Komendy Miejskiej Policji w Łodzi, 3) Rafał KAŁUŻNY funkcjonariusz policji V Komisariat Policji Komendy Miejskiej Policji w Łodzi, 4) Konrad JADCZAK były Naczelnik Wydziału Kryminalnego, a obecnie awansowany za Z-cę Komendanta V Komisariatu Policji Komendy Miejskiej Policji w Łodzi, 5) Maciej KASICA Komendant V Komisariatu Policji Komendy Miejskiej Policji w Łodzi, przy wiedzy i akceptacji Komendy Miejskiej Policji w Łodzi, 90-114 Łódź, ul. Sienkiewicza 28/30, m.in.: 6) Paweł KAROLAK Komendant Miejski Policji w Łodzi, 7) Wojciech Włodarczyk Z-ca Komendanta Miejskiego Policji w Łodzi, oraz przez prokuratorów Prokuratury Rejonowej Łódź Bałuty, 91-308 Łódź, ul. Ciesielska 7, m.in. przez: 8) Tomasz CHYŁA były prokurator Prokuratury Rejonowej Łódź Bałuty, a obecnie awansowany do pracy w Prokuraturze Okręgowej w Łodzi, 9) Dariusz Krupiński prokurator Prokuratury Rejonowej Łódź Bałuty, który przejął w/w śledztwo po Tomaszu Chyła, ale go nie prowadził, tylko natychmiast umorzył dn. 30.06.2017 r. 10) Grażyna KASIELSKA Z-ca Prokuratora Rejonowego, Prokuratura Rejonowa Łódź Bałuty, 11) Ewa MAŁOLEPSZA-KIRCZUK Z-ca Prokuratora Rejonowego, Prokuratura Rejonowa Łódź Bałuty, 12) Katarzyna MARZEC Prokurator Rejonowy, Prokuratura Rejonowa Łódź Bałuty, przy wiedzy i akceptacji prokuratorów Prokuratury Okręgowej w Łodzi, 90-322 Łódź, ul. Kilińskiego 152, m.in. przez: 13) Maria SZCZEŚNIAK-BAUER Prokurator Okręgowy w Łodzi, 14) Monika GALUS-TALACHA Z-ca Prokuratora Okręgowego w Łodzi, 15) Krzysztof KOPANIA Naczelnik Wydziału V Organizacyjnego Prokuratury Okręgowej w Łodzi, 16) Iwona LACH Prokurator Prokuratury Okręgowej w Łodzi. Przedmiotem śledztwa sygn. akt policyjnych 5D-11695/16, sygn. akt prokuratorskich PR2Ds.2067.2016., i POV Dsn 219.2017 jest bezpośredni i pośredni zamach dokonany na prawa, interesy i dobra Pokrzywdzonego Janusza Rutkowskiego, a w tym m.in. kradzieży, zniszczenia, przywłaszczenia, pozbawienia Janusza Rutkowskiego całego jego majątku, mienia ruchomego i nieruchomego, spowodowanie rozstroju zdrowia Janusza Rutkowskiego powyżej 7 dni, spowodowanie zagrożenia zdrowia i życia oraz planowanie doprowadzenia do śmierci Janusza Rutkowskiego poprzez pozbawienie go wszelkich, elementarnych, podstawowych środków do egzystencji i życia, doprowadzenie do pozbawienia życia, do śmierci, do zamordowania Heleny Rutkowskiej matki Janusza Rutkowskiego, której zgon nastąpił w dniu 15 grudnia 2016r. o godzinie 21:10, a wszystko to przy wiedzy, za zgodą, aprobatą, pod nadzorem i kierowniczym sprawstwem funkcjonariuszy publicznych policjantów i prokuratorów w/w najniższych szczebli oraz przy wiedzy i aprobacie funkcjonariuszy Policji i Prokuratury w/w wyższych szczebli. Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa przez wskazanych sprawców, na czele z Hanną PABICH, zostało złożone przez Pokrzywdzonego Janusza Rutkowskiego w dniu 01 grudnia 2016 r. w V Komisariacie Policji Komendy Miejskiej Policji w Łodzi, 91-805 Łódź, ul. Organizacji WiN 60. W sprawie sygn. akt policyjnych 5D-11695/16, sygn. akt prokuratorskich PR2Ds.2067.2016., i POV Dsn 219.2017, do chwili śmierci Heleny Rutkowskiej, której zgon nastąpił w dniu 15 grudnia 2016r. o godzinie 21:10, nie wydano (tj. ani policja, ani prokuratura) postanowienia o wszczęciu śledztwa i nic nie zrobiono, tzn. m.in. nie zrealizowano żadnego wniosku dowodowego Janusza Rutkowskiego. Po śmierci Heleny Rutkowskiej w dniu 16 grudnia 2016 r. prokurator Tomasz Chyła wydał postanowienie o wszczęciu śledztwa na podstawie art. 155 kk. Natomiast funkcjonariusz policji Rafał Kałużny sfałszował postanowienie o wszczęciu dochodzenia na podstawie art. 160 §2, w ten sposób, ze wydał 16.12.2016 r. i antydatował na 15.12.2016 r. Po śmierci Heleny Rutkowskiej, tj. od dnia 16 grudnia 2016 r. do dnia 30 czerwca 2017 r., tzn. do dnia wydania przez Dariusza Krupińskiego prokuratora Prokuratury Rejonowej Łódź Bałuty postanowienia o umorzeniu śledztwa, poza sekcją zwłok denatki Heleny Rutkowskiej, praktycznie nie wykonano prawidłowo, rzetelnie i całkowicie żadnej czynności procesowej, a tym bardziej nie zrealizowano żadnego, z kilkudziesięciu, wniosku Pokrzywdzonego Janusza Rutkowskiego, nie przesłuchano świadków, nie zgromadzono materiałów dowodowych, itd. Czynności, które wykonano są nieprawidłowe i bezprawne, np. rzekome przesłuchanie sprawcy, potencjalnego przestępcy Hanny Pabich, jako rzekomego świadka, bez udziału strony pokrzywdzonej. Pokrzywdzony Janusz Rutkowski złożył 5 (pięć) razy, tj. w dniach: 1) dn. 09.03.2017 r. w Prokuraturze Rejonowej w Poddębicach, 2) dn. 10.03.2017 r. w Prokuraturze Okręgowej w Łodzi, 3) dn. 14.03.2017 r. w V Komisariacie Policji Komendy Miejskiej Policji w Łodzi, 4) dn. 20.03.2017 r. w Prokuraturze Okręgowej w Łodzi, 5) dn. 25.05.2017 r. w Prokuraturze Rejonowej Łódź Bałuty, FORMALNE WNIOSKI o wyłączenie od prowadzenia sprawy sygn. akt PR 2 Ds. 2067.2016, 5D-11695/16, organów: V Komisariat Policji Komendy Miejskiej Policji w Łodzi, 91-805 Łódź, ul. Organizacji WiN 60, i Prokuraturę Rejonową Łódź Bałuty w Łodzi 91-308 Łódź, ul. Ciesielska 7. Wnioski te nie zostały rozpatrzone i nie wydano pisemnego formalnego postanowienia wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o trybie zaskarżenia takiego postanowienia, do dnia dzisiejszego. Prokurator Prokuratury Okręgowej w Łodzi Iwona Lach, w dniu 19 czerwca 2017 r. w rozmowie na bezpośrednim spotkaniu ustnie poinformowała mnie, tj. Janusza Rutkowskiego, że w piśmie z dnia 07.06.2017 r. sygn. POV Dsn 219.2017 podpisanym przez nią, tj. Iwonę Lach, jest nieformalne zdanie dotyczące jednostki Prokuratury Rejonowej Łódź Bałuty, które nie jest i nie może być formalnym postanowieniem i rozstrzygnięciem w/w wniosku Pokrzywdzonego o wyłączenie, z tego powodu, jak Iwona Lach poinformowała, że Monika GALUS-TALACHA Z-ca Prokuratora Okręgowego w Łodzi uznała, że Pokrzywdzony Janusz Rutkowski nie złożył żadnego formalnego wniosku o wyłączenie. Prokurator Iwona Lach pouczyła Janusza Rutkowskiego, aby jeszcze raz napisał i złożył formalny wniosek o wyłączenie w/w jednostek z prowadzenia przedmiotowej sprawy. Stanowisko Moniki GALUS-TALACHA Z-cy Prokuratora Okręgowego w Łodzi i prokuratora Iwony Lach jest sprzeczne z w/w rzeczywistym stanem faktycznym. Ponadto prokurator Iwona Lach poinformowała, że Policja i Prokuratura ma obowiązek zrealizować wszystkie wnioski dowodowe strony pokrzywdzonej, czego nie uczyniono do dnia dzisiejszego. Zawiadomienie o popełnieniu przez w/w funkcjonariuszy publicznych w/w przestępstw zostało przez Pokrzywdzonego Janusza Rutkowskiego złożone w formie pisma i w formie przesłuchania do protokołu w dniu 09.03.2017 r. w Prokuraturze Rejonowej w Poddębicach. W dniach 10.03.2017 r. i 20.03.2017 r. Pokrzywdzony Janusz Rutkowski pisemnie o powyższym zawiadomił Prokuraturę Okręgową w Łodzi, która pisma te przekazała i prowadzenie tej sprawy zleciła Prokuraturze Rejonowej w Poddębicach m.in. pismem z dn. 13.03.2017 r. sygn. PO V Ko 114.2017. Powyższe potwierdziła Prokurator Rejonowy w Poddębicach Beata Nowakowska-Jasiak, w piśmie z dnia 08.06.2017 r. sygn. PR DS. 43.2017. Natomiast jednocześnie faktom tym (czyli sama sobie) zaprzeczyła Prokurator Rejonowy w Poddębicach Beata Nowakowska-Jasiak, w ten sposób, że odmówiła prowadzenia i nie prowadziła w ogóle, żadnego śledztwa, nie wykonywała żadnych czynności w tym zakresie, a w postanowieniu sygn. PR Ds. 43.2017 z dnia 29.03.2017 r. stwierdza i imputuje, że cytat: „Natomiast sprawy śmierci matki Janusza Rutkowskiego, nadto przekroczenia uprawnień lub niedopełnienia obowiązków przez innych funkcjonariuszy nie zostały przekazane do prowadzenia Prokuraturze Rejonowej w Poddębicach.”. W tym stanie rzeczy zaskarżam w całości postanowienie i jego uzasadnienie o umorzeniu śledztwa z dnia 30 czerwca 2017 roku w sprawie sygn. akt PR 2 Ds. 2067.2016, 5D-11695/16, wydane przez prokuratorów Prokuratury Rejonowej Łódź Bałuty w Łodzi 91-308 Łódź, ul. Ciesielska 7, tj. Dariusz Krupiński, Grażyna Kasielska, Ewa Małolepsza-Kirczuk, Katarzyna Marzec. Zawiadamiam o nowym przestępstwie przez w/w. Wydając w/w zaskarżone postanowienie Dariusz Krupiński i inni dopuścili się nowego przestępstwa. Ponadto w/w dopuścili się przestępstwa nie wykonując wniosków Pokrzywdzonego i obowiązku opisanego w ustawie z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej i zawartego w niej przepisu karnego art. 23 „Kto, wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi, nie udostępnia informacji publicznej, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.”. Żądam ich ścigania i ukarania służbowego i karnego. Żądam natychmiastowego wydalenia Dariusza Krupińskiego i innych z pracy z Prokuratury. Zaskarżone postanowienie jest: 1) bezprawne, nie powinno być w ogóle wydane ze względów formalno-prawnych, 2) nieformalne, 3) bezpodstawne, 4) fałszywe, oparte kłamstwie, niekompetencji. Śledztwo sygn. akt PR 2 Ds. 2067.2016, 5D-11695/16, nie było przeprowadzone. Wnioski dowodowe nie były zrealizowane. Materiał dowodowy nie został zgromadzony. Dariusz Krupiński oparł swoje wywody na rzekomych zeznaniach, sprawców czynów przestępczych, potencjalnych przestępców, tj. Hanny Pabich, Mariana Kaczmarka, którzy powinni być przesłuchani w charakterze podejrzanych, a nie świadków. Przesłuchanie Hanny Pabich, jako sprawcy i potencjalnego przestępcy, jest dodatkowo bezprawne, nie może stanowić dowodu w sprawie, bowiem zostało przeprowadzone bez udziału pokrzywdzonego, do czego miał prawo. Przesłuchanie Mariana Kaczmarka, jako sprawcy i potencjalnego przestępcy, jest dodatkowo bezprawne, nie może stanowić dowodu w sprawie, bowiem nie został on zwolniony z tajemnicy lekarskiej. Pozostali świadkowie nie zostali w ogóle przesłuchani w obecności strony pokrzywdzonej. Nikt ze świadków wskazanych przez Pokrzywdzonego nie został przesłuchany. Kwalifikacja czynów została podana fałszywie, została zmieniona, większość czynów przestępczych została ukryta, nie podana do wiadomości, nie poddana ani postępowaniu śledztwa, ani analizie w uzasadnieniu postanowienia. Pokrzywdzony Janusz Rutkowski nie otrzymał odpowiedzi na żaden wiosek, a w tym na żaden wniosek dowodowy i na żadne pismo, poza nieistotnymi wyjątkami. Uzasadnienie zaskarżonego postanowienia jest oparte na kłamstwach. Analiza jest przeprowadzona błędnie, stronniczo i niekompetentnie. Dariusz Krupiński wykazał się brakiem wszelkiej wiedzy, a w tym medycznej. Podaje fałszywą definicję pojęć i fałszywe przyczyny zgonu denatki. Nie podaje prawdziwych przyczyn, które doprowadziły do śmierci denatki. Tendencyjne, złośliwie twierdzi, że po operacji w krótkim okresie, kilku dni opieki Janusza Rutkowskiego nad matką nie nastąpiła poprawa zdrowia, nie podając z braku kompetencji lub świadomie ukrywając, prawdziwe przyczyny pogorszenia stanu zdrowia denatki, fakty i okoliczności odizolowania i więzienia Heleny Rutkowskiej przez Hannę Pabich i jej materialnych motywacji doprowadzenia do śmierci i zamordowania denatki. Nie podaje faktów, że to Marian Kaczmarek, który jest niekompetentny w dziedzinie onkologicznej, wpływał na wszystkie decyzje i wymuszał decyzje na nieświadomej Helenie Rutkowskiej. Postawa prokuratora Dariusza Krupińskiego jest skrajnie cyniczna, nieetyczna, niemoralna, kłamliwa, nieodpowiedzialna, oszukańcza, nacechowana hipokryzją, obłudą. Ukrywa i nie podaje prawdziwych okoliczności dopuszczenia się czynów przestępczych pozbawienia Pokrzywdzonego części masy spadkowej. Ukrywa i nie podaje prawdziwych motywów działania sprawców czynów przestępczych. Akta sprawy sygn. akt PR 2 Ds. 2067.2016, 5D-11695/16, zostały celowo wybrakowane, a niektóre dokumenty ukryte lub świadomie nie zgromadzone i nie dołączone do akt, co jest przestępstwem. Postępowanie w przedmiocie rozstrzygnięcia wniosku Pokrzywdzonego o wyłączenie przedmiotowych jednostek i organów od prowadzenia przedmiotowego śledztwa nie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem. Śledztwo w przedmiocie popełnienia przestępstw przez prowadzących i nadzorujących sprawę sygn. akt PR 2 Ds. 2067.2016, 5D-11695/16, jest w toku i nie zostało zakończone prawomocnym rozstrzygnięciem. 2. Druga grupa przedmiotowa dotyczy popełnienia przestępstw przez policjantów z byłego Komisariatu Policji Komendy Miejskiej Policji w Łodzi, prokuratorów Prokuratury Rejonowej Łódź Śródmieście, 90-322 Łódź, ul. Kilińskiego 152, za wiedzą i aprobatą Prokuratury Okręgowej w Łodzi, 90-322 Łódź, ul. Kilińskiego 152, i urzędników Urzędu Miasta Łodzi, Łódź, ul. Piotrkowska 104, polegających na dopuszczeniu się czynów wypełniających znamiona przepisu art. 234 k.k. przewidującego odpowiedzialność karną za fałszywe oskarżenie Pokrzywdzonego Janusza Rutkowskiego, przepisu art. 235 k.k. przewidującego odpowiedzialność karną za to, że przez tworzenie fałszywych dowodów, podstępne zabiegi kieruje się ściganie Pokrzywdzonego Janusza Rutkowskiego o przestępstwo, którego Pokrzywdzony Janusz Rutkowski nie popełnił, art. 231 k.k. opisujący przekroczenie uprawnień lub niedopełnienie obowiązków przez funkcjonariusza publicznego działającego w ten sposób na szkodę interesu prywatnego Pokrzywdzonego Janusza Rutkowskiego oraz innych przepisów karnych. W okresie od 2003 r. do 29.10.2007 r. funkcjonariusze policji, prokuratorzy i urzędnicy, tzw. „Łódzka Mafia Funkcjonariuszy Publicznych i Urzędników” przez stworzenie fałszywych dowodów, podstępne zabiegi skierowali ściganie Pokrzywdzonego Janusza Rutkowskiego o przestępstwo, m.in. „wyłudzenie pieniędzy w kwocie 48,93 zł”, którego nie popełnił, a następnie FAŁSZYWIE go oskarżyli. Sąd Rejonowy Sąd Grodzki dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi XVII Wydział Grodzki wyrokiem sygn. akt XVII K 451/05 z dnia 29 października 2007 r., prawomocnym od dnia 26 lutego 2008 r., UNIEWINNIŁ Janusza Rutkowskiego od dokonania zarzucanych mu czynów. Potwierdzeniem tego, że oskarżenie było FAŁSZYWE, były prawdziwe, rzeczywiste powody fałszywego oskarżenia Pokrzywdzonego Janusza Rutkowskiego, a mianowicie, było to, że: 1) W tamtym w/w okresie czasu, Janusz Rutkowski posiadał licencję drugiego stopnia pracownika ochrony fizycznej, z prawem do posiadania broni palnej i kierowania osobami posiadającymi taką broń, wydaną przez Komendanta Wojewódzkiego Policji w Łodzi, na podstawie której wykonywał zawód pracownika ochrony fizycznej drugiego stopnia. Niezależnie od w/w licencji Janusz Rutkowski posiadał zezwolenie na posiadanie broni palnej bojowej do ochrony osobistej, wydane przez Komendanta Wojewódzkiego Policji w Łodzi. 2) W tamtym w/w okresie czasu, Janusz Rutkowski naraził się tzw. „Łódzkiej Mafii Funkcjonariuszy Publicznych i Urzędników”, a oni postanowili się zemścić i go załatwić. Najskuteczniejszym sposobem na to, aby zabrać Januszowi Rutkowskiemu w/w uprawnienia było fałszywe oskarżenie go. W momencie postawienia Januszowi Rutkowskiemu zarzutów (mimo, że fałszywych) i skierowania fałszywego aktu oskarżenia do Sadu, natychmiast zabrano Januszowi Rutkowskiemu w/w uprawnienia. 3) Potwierdzeniem tego, że akt oskarżenia jest FAŁSZYWY, były również następujące okoliczności. Przed i w trakcie rozprawy sądowej w przedmiotowej sprawie, oskarżycielami byli po kolei prawie wszyscy prokuratorzy Prokuratury Łódź Śródmieście. Po wydaniu w/w wyroku uniewinniającego Prokurator Rejonowy Łódź Śródmieście zaskarżył ten wyrok do drugiej instancji Sądu. W drugiej instancji Sądu sprawę przejął prokurator Prokuratury Okręgowej w Łodzi, który po zapoznaniu się z aktami przedmiotowej sprawy natychmiast cofnął apelację Prokuratora Rejonowego Łódź Śródmieście, i wyrok uniewinniający uprawomocnił się dnia 26.02.2008 r. Natychmiast po dniu 26.02.2008 r. sprawa popełnienia wyżej określonych przestępstw powinna być wszczęta i prowadzona przez policję i prokuraturę z następujących powodów: 1) Prokurator Prokuratury Okręgowej w Łodzi z urzędu dokonał formalno-merytorycznej oceny sprawy sygn. akt XVII K 451/05 i wykonał pierwsze czynności wchodzące w zakres obowiązków służbowych, polegające na cofnięciu apelacji Prokuratora Rejonowego Łódź Śródmieście. Niestety, Prokurator Prokuratury Okręgowej w Łodzi dopuścił się niedopełnienia obowiązków służbowych polegających na braku wszczęcia postępowania karnego przez Prokuraturę Okręgową w Łodzi lub przekazania sprawy do prowadzenia innej jednostce prokuratury w zakresie popełnienia w/w przestępstw przez w/w funkcjonariuszy publicznych. Pokrzywdzony Janusz Rutkowski przez cały ten okres domagał się i w dalszym ciągu domaga się tych działań, ze strony organów powołanych do ścigania. Z tego powodu przedmiotowa sprawa jest w toku i nie nastąpiło jej przedawnienie, jak to imputuje Prokurator Rejonowy w Poddębicach Beata Nowakowska-Jasiak, w postanowieniu sygn. PR Ds. 43.2017 z dnia 29.03.2017 r. Dowody w postaci dokumentów znajdują się w aktach przedmiotowej sprawy. 2) Natychmiast po dniu 26.02.2008 r., Pokrzywdzony Janusz Rutkowski złożył zawiadomienie o popełnieniu w/w przestępstw przez w/w funkcjonariuszy publicznych do Policji, a mianowicie złożył takie zawiadomienie, wraz z żądaniem zwrotu cofniętej licencji drugiego stopnia pracownika ochrony fizycznej oraz zezwolenia na broń palną bojową, wraz z żądaniem dokonania zadośćuczynienia Pokrzywdzonemu Januszowi Rutkowskiemu za doznane krzywdy moralne, zdrowotne i materialne. Niestety, funkcjonariusze policji Wojewódzkiej Komendy Policji w Łodzi dopuścili się niedopełnienia obowiązków polegających na braku wszczęcia postępowania karnego przez Wojewódzką Komendę Policji w Łodzi lub przekazania sprawy do prowadzenia innej jednostce Policji lub Prokuratury w zakresie popełnienia w/w przestępstw przez w/w funkcjonariuszy publicznych. Niestety, funkcjonariusze policji Wojewódzkiej Komendy Policji w Łodzi również odmówili i nie zrealizowali pozostałych w/w żądań Pokrzywdzonego Janusza Rutkowskiego. Pokrzywdzony Janusz Rutkowski przez cały ten okres domagał się i w dalszym ciągu domaga się tych działań, ze strony Policji. Z tego powodu przedmiotowa sprawa jest w toku i nie nastąpiło jej przedawnienie, jak to imputuje Prokurator Rejonowy w Poddębicach Beata Nowakowska-Jasiak, w postanowieniu sygn. PR Ds. 43.2017 z dnia 29.03.2017 r. Dowody w postaci dokumentów znajdują się w aktach Wojewódzkiej Komendy Policji w Łodzi m.in. sygn. akt WABK-642/3303/2013 i inne. W tym zakresie i oczywistym faktom zaprzeczyła Prokurator Rejonowy w Poddębicach Beata Nowakowska-Jasiak, w ten sposób, że odmówiła prowadzenia i nie prowadziła w ogóle, żadnego śledztwa, nie wykonywała żadnych czynności w tym zakresie, a w postanowieniu sygn. PR Ds. 43.2017 z dnia 29.03.2017 r. stwierdza i kwituje to, poza w/w stwierdzeniami, jednym zdaniem, cytat: „W kwestii odszkodowania za niesłuszne oskarżenie pokrzywdzony może osobiście dochodzić swoich roszczeń.”. 3. Trzecia grupa przedmiotowa dotyczy patologicznego działania funkcjonariuszy policji, prokuratorów i sędziów w Łodzi, powiązanych z innymi sprawcami, czyli pokazuje powiazania i system działania tzw. „Łódzkiej Mafii Funkcjonariuszy Publicznych i Urzędników”, w który to system zamieszane są prawie wszystkie Prokuratury Rejonowe w Łodzi, Komenda Miejska Policji w Łodzi, a w tym Wydział Kontroli Wewnętrznej KMP w Łodzi i podległe Komisariaty KMP w Łodzi, biegły sadowy, sędziowie i inni. W tym zakresie i oczywistym faktom zaprzeczyła Prokurator Rejonowy w Poddębicach Beata Nowakowska-Jasiak, w ten sposób, że odmówiła prowadzenia i nie prowadziła w ogóle, żadnego śledztwa, nie wykonywała żadnych czynności w tym zakresie, a w postanowieniu sygn. PR Ds. 43.2017 z dnia 29.03.2017 r. stwierdza i kwituje to jednym zdaniem, cytat: „Natomiast sprawy śmierci matki Janusza Rutkowskiego, nadto przekroczenia uprawnień lub niedopełnienia obowiązków przez innych funkcjonariuszy nie zostały przekazane do prowadzenia Prokuraturze Rejonowej w Poddębicach.”. Janusz Rutkowski

Podpisz tę petycję

Dlaczego to jest ważne

Adresat: 1. Andrzej DUDA Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, Kancelaria Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 00-902 Warszawa, ul. Wiejska 10. 2. Marek KUCHCIŃSKI Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Kancelaria Sejmu, 00-902 Warszawa, ul. Wiejska 4/6/8. 3. Beata SZYDŁO Prezes Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, Kancelaria Prezesa Rady Ministrów, 00-583 Warszawa, Al. Ujazdowskie 1/3. 4. Adam BODNAR Rzecznik Praw Obywatelskich, Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich, 00-090 Warszawa, al. „Solidarności” 77. 5. Zbigniew ZIOBRO Minister Sprawiedliwości, Ministerstwo Sprawiedliwości, 00-950 Warszawa, al. Ujazdowskie 11. 6. Zbigniew ZIOBRO Prokurator Generalny, Prokuratura Krajowa, 02-528 Warszawa, ul. Rakowiecka 26/30. 7. Mariusz BŁASZCZAK Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji, 02-591 Warszawa, ul. Stefana Batorego 5.
"Terroryzm Państwowy, Terror Funkcjonariuszy i Osób Publicznych i Urzędników, jest obecnie największym zagrożeniem terrorystycznym dla obywateli w Rzeczypospolitej Polskiej. Patologicznie funkcjonujące państwo Rzeczypospolita Polska w najniższych strukturach władzy i administracji Państwa, na najniższych szczeblach państwa oraz akceptowanie tego stanu przez wyższe i centralne szczeble władzy i administracji Państwa, to obecny stan rozkładu państwa i terroryzmu państwowego, a jego podstawowe cechy to KŁAMSTWO, OSZUSTWO, FAŁSZ i HIPOKRYZJA. Patologiczny system nieskutecznego prawa i nadzoru jest źródłem bezkarności policjantów, prokuratorów, sędziów, adwokatów, urzędników i innych funkcjonariuszy publicznych, jest źródłem korporacyjnego, mafijnego systemu funkcjonowania funkcjonariuszy publicznych i urzędników tzw. służby cywilnej. Patologiczne, korporacyjne, mafijne funkcjonowanie funkcjonariuszy publicznych policjantów, prokuratorów, sędziów, urzędników i innych funkcjonariuszy publicznych w strukturach, instytucjach (m.in. Policji, Prokuraturach, Sądach, Urzędach Miast) państwa Rzeczypospolita Polska polega na dopuszczaniu się przez nich czynów wypełniających znamiona czynów nieetycznych, anty-obywatelskich, anty-państwowych, na szkodę interesu prywatnego obywatela i publicznego Państwa, zabronionych i przestępstw, poprzez m.in. np. zaniechanie, niewykonywanie obowiązków służbowych, niechluje wykonywanie, świadome mataczenie, łamanie elementarnych praw i procedur postępowania KPK, KK, KPA, obrażanie prawa, a w tym praw pokrzywdzonego, niewykonywanie wniosków dowodowych, ignorowanie i nie odpowiadanie na pisma i wnioski, ukrywanie i fałszowanie dowodów i faktów, błędną, fałszywą kwalifikację czynów sprawców, analizę, interpretację, wykładnię, syntezę materiału dowodowego, itp. itd. To nie są odosobnione wypadki tylko, to jest stałe zjawisko, to są nagminnie stosowane praktyki właściwie w każdym wypadku. "